Historia tej miejscowości jest dosyć ciekawa, ponieważ w przeszłości osada nazywała się zupełnie inaczej. Początki Janopola sięgają przełomu XV i XVI wieku. Podczas spisu podatkowego z 1508 roku zanotowano istnienie wsi o nazwie Przeznyk, czyli Przesmyk. Tak właśnie nazywał się kiedyś Janopol. Wieś założyli najpewniej rycerze z Kłoczewa Kłoczewscy. Jan z Kłoczewa występuje jako dziedzic Kłoczewa i Przesmyka w 1508 roku.
Nazwa wsi pochodzi od słowa przesmyk, czyli określenia ciasnego przejścia, dróżki, szlaku. Zapewne chodziło o topograficzne uwarunkowania położenia tej wsi. Właścicielami wsi byli Kłoczewscy. Po Janie z Kłoczewa dziedziczyła krótko jego żona Katarzyna a następnie ich syn Marcin Kłoczewski.
Po śmierci Marcina Kłoczewskiego dobra Kłoczew, w skład, których wchodził Przesmyk, objął jego syn Piotr Kłoczewski. Niestety nie zachowały się szczegółowe spisy podatkowe informujące o ilości ziemi i mieszkańców w XVI wieku. Losy wsi były ściśle powiązane z Kłoczewem. Po Piotrze Kłoczewskim (zm. 1580), który miał tylko córkę Annę żonę Kaspra Oborskiego, dobra kłoczewskie objęli Kłoczewscy z bocznej linii tego rodu.
Następnie wieś przeszła, na przełomie XVI i XVII wieku, na własność Rostworowskich, którzy dziedziczyli po Annie z Kłoczewskich Oborskiej.
Rostworowscy dziedziczyli tu do 1675 roku, kiedy zmarł bezpotomnie Andrzej Rostworowski. Przez następne kilkadziesiąt lat wsią zarządzali Parysowie, jednak sprawy sądowe, które wytoczyli Parysom Rostworowscy skończyły się tym, że w 1722 roku dobra kłoczewskie wróciły do rodziny Rostworowskich.
Jeszcze w końcu XVIII wieku funkcjonowała nazwa Przesmyk. Pod taką nazwą zapisano tą osadę w 1787 roku podczas spisu ludności. W tym czasie w tej miejscowości mieszkało 158 osób w tym 12 Żydów.
Rostworowscy dziedziczyli w tej wsi do 1853 roku. Ostatnim właścicielem był Julian Rostworowski. W pierwszej połowie XIX wieku zaczęto już używać nazwy współczesnej. W tymże roku wydzielono z dóbr Kłoczew majątek Janopol obejmujący: folwark Janopol, wieś Przykwę (Przyklew) i część folwarku Czernic.
Majątek Janopol sprzedano Ferdynandowi Hinczowi. Hincz dziedziczył do 1857 roku i sprzedał majątek Hilaremu Szpakowskiemu. Od Szpakowskich Janopol trafił w 1860 do Korfów a w 1865 do Bełdowskich. Wreszcie w 1866 roku majątek objęli Wilhelm i Zofia Czerniewscy. Udziały w tym majątku miały jeszcze przez długi czas inne osoby, ale głównymi właścicielami byli Czerniewscy.
Za czasów Czerniewskich nastąpiło uwłaszczenie ziemi dworskiej i w Janopolu utworzono 8 gospodarstw rolnych na 4 morgach ziemi. Jednak część ziemi folwarcznej pozostało w ręku dworu. W 1872 roku Czerniewscy większą część ziemi folwarcznej sprzedali i powstała nowa osada licząca 42 gospodarstw rolnych, osadę nazwano Janopol Kolonia. Na pozostałej ziemi dworskiej w Janopolu Czerniewscy utworzyli folwark o nazwie Wilhelmów, od imienia jego pierwszego właściciela Wilhelma Czerniewskiego. W 1882 roku w Janopolu było 41 domów i 492 mieszkańców (razem z folwarkiem Wilhelmów). We wsi były pokłady torfu.
W 1921 roku w Janopolu wsi i Janopolu koloni było razem 39 domów i 219 mieszkańców. Właścicielem młyna w tej wsi był Władysław Piątek.
