Ta miejscowość również powstała w XVI wieku. Pierwsza wzmianka pochodzi z „Lustracji dóbr królewskich…” przeprowadzonej w latach 1564-1565 wymienia się tam osadę o nazwie Czernycze. Według spisu podatkowego z 1569 roku wieś należała do Piotra Kłoczewskiego i wchodziła w skład dóbr kłoczewskich.

Nazwa tej miejscowości pochodzi od słowa „czernice” oznaczający czarną ziemię, jaka występuje w tej okolicy. W końcu XVI wieku dziedzicami byli Kłoczewscy a w XVII wieku Leśnowolscy. Na przełomie XVII i XVIII wieku dobra kłoczewskie użytkowali Parysowie a w 1722 roku wieś przeszła na własność Rostworowskich. W 1787 roku w tej miejscowości mieszkało 127 osób w tym 7 Żydów.

Rostworowscy dziedziczyli w tych dobrach do początku XIX wieku. W tym czasie z dóbr kłoczewskich wydzielono dobra Janopol, do którego włączono część folwarku Czernic jednak większość wsi pozostała w dobrach Kłoczew.

W 1827 roku w tej miejscowości było 11 domów i 105 mieszkańców.

W 1864 roku  na mocy ukazu carskiego ziemia dworska została uwłaszczona. Uwłaszczenie objęło też dobra kłoczewskie. We wsi Czernic utworzono wtedy 88 gospodarstw rolnych na 424 morgach ziemi.

W 1880 roku w tej wsi było 48 domów mieszkalnych. Wieś należała do gminy Kłoczew. W końcu XIX wieku ziemia dworska, która była uprzednio włączona do dóbr Janopol została rozparcelowana i powstała w ten sposób osada Czernic kolonia.

W 1921 roku  Czernic wieś liczyła 90 domów i 505 mieszkańców a Czernic kolonia 24 domy i 127 mieszkańców.